Ατυχήματα συμβαίνουν, αλλά όταν τυχαίνουν σε άντρες, τα πράγματα μπορεί να πάρουν θανατηφόρα τροπή. Μην εγκαταλείψεις τον κόσμο μέσα σε μια έκρηξη βλακείας.
ΠΕΙΣΤΗΡΙΟ Α: Ο φίλος μου, ο Δημήτρης, στέκεται στο κλαδί ενός δέντρου δύο μέτρα περίπου από το έδαφος, και βάζει σε λειτουργία ένα αλυσοπρίονο. Μοιάζει σαν να περνάει από ακρόαση για το επεισόδιο των Jackass «Πώς να σκοτώσεις τον εαυτό σου». Οι ακούσιοι τραυματισμοί αποτελούν τη συχνότερη αιτία θανάτου για άντρες, ηλικίας 18-44 ετών, στις ΗΠΑ.
Ο Δημήτρης δεν είναι διαρκώς ηλίθιος. Γνωριστήκαμε σε μαθήματα πρώτων βοηθειών κι εργάζεται ως διασώστης σε ασθενοφόρο και ως εποχιακός πυροσβέστης. Εδώ και πολλά χρόνια έχει σώσει ή έχει προσπαθήσει να σώσει πολλούς άντρες που ήταν αρκετά στενοκέφαλοι, ώστε να κάνουν πράγματα σαν αυτό που ετοιμάζεται να κάνει τώρα. Κι όμως, οι άντρες, πολύ περισσότερο από τις γυναίκες, είμαστε επιρρεπείς σε ξεσπάσματα ηλιθιότητας. Κάποια από αυτά καταλήγουν να μας σκοτώσουν.
Ο Kirk Dahl είναι ιατρικός διευθυντής στα Επείγοντα Περιστατικά στο Oak Leaf Surgical Hospital του Ουισκόνσιν. Στα 29 χρόνια της θητείας του, αυτός και οι συνάδελφοί του έφτιαξαν την κατηγοριοποίηση των ατυχημάτων που βλέπεις στο πλάι.
Οταν κατεβαίνεις τη σκάλα για το υπόγειο, εκτός από το να προσέχεις στα σκαλοπάτια, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά για την πρώτη κατηγορία ατυχημάτων. Διάβασε, όμως, προσεκτικά τις συμβουλές που ακολουθούν, για να περιορίσεις την εγγενή αντρική ηλιθιότητα και να αποφύγεις τη δεύτερη κατηγορία.
Οσο για την τρίτη κατηγορία ατυχημάτων; Θα επιστρέψουμε στην περίπτωση του Δημήτρη λίγο παρακάτω.
x 1η κατηγορία ατυχημάτων: Kάνεις τα πάντα σωστά, αλλά κάτι πάει στραβά… όπως να γλιστρήσεις σε πάγο.
x 2η κατηγορία ατυχημάτων: Kάνεις λογικά πράγματα, αλλά πηγαίνεις γυρεύοντας… όπως το να βάφεις ενώ στέκεσαι πάνω σε μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα.
x 3η κατηγορία ατυχημάτων: κάνεις ηλίθια πράγματα και ρισκάρεις επικίνδυνα χωρίς λόγο… όπως το να οδηγείς μια μηχανή, όρθιος πάνω στη σέλα, χωρίς κράνος.
Κινητός Κίνδυνος
Μια μέρα, ο Δημήτρης πήρε το αυτοκίνητό του και ξεκίνησε να πάει σε μια δουλειά. Στη διαδρομή αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο. Οδηγούσε σε έναν επαρχιακό δρόμο, δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα στο οπτικό του πεδίο κι απλώς κοίταξε το κινητό για να βρει την επαφή. Μόλις έβαλε το τηλέφωνο στο αυτί του και σήκωσε το βλέμμα του διαπίστωσε ότι βρισκόταν στο αντίθετο ρεύμα και ότι μόλις είχε περάσει ένα φορτηγό. Το φορτηγό είχε πέσει σε χαντάκι, προκειμένου να αποφύγει να τον χτυπήσει μετωπικά. Ο άλλος οδηγός ήταν εντάξει, αλλά ο Δημήτρης έπαθε σοκ. Οχι μόνο θα μπορούσε να είχε προκαλέσει το θάνατο ενός άλλου ανθρώπου, αλλά θα το είχε κάνει κι εξαιτίας μιας συμπεριφοράς, όμοιας με αυτήν που είχε προκαλέσει τον τραυματισμό πολλών ασθενών, που ο ίδιος έχει βάλει στο ασθενοφόρο.
Το συμπέρασμα; Πολλές φορές ένα ταρακούνημα κάνει αυτό που 500 διαφημίσεις στην τηλεόραση δεν μπορούν. Ο Δημήτρης ορκίστηκε να μην κάνει ξανά κλήσεις ενώ οδηγεί.
Μου τηλέφωνησε ξανά από το αυτοκίνητο, όταν πια είχε πάρει Bluetooth. «Ξέρεις», λέει με ευλάβεια, «όταν τρέχεις με 90 χλμ., αν αφήσεις το δρόμο από τα μάτια σου μόνο για 5 δευτερόλεπτα, έχεις ήδη καλύψει απόσταση ίση με το μήκος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου».
Οταν η ψησταριά σε ψήνει
Μια μέρα, ένας εθελοντής πυροσβέστης δέχτηκε κλήση για μία έκρηξη. Αφορούσε έναν άντρα που μόλις είχε γυρίσει σπίτι μετά από εργασίες που είχαν γίνει στο δίκτυο φυσικού αερίου. Μόλις άναψε το φούρνο έγινε έκρηξη. Δυστυχώς, πέθανε από την εισπνοή αναθυμιάσεων. Πρόσεχε τα εξής: αν μυρίζεις αέριο για περισσότερο από ένα λεπτό, μάλλον υπάρχει διαρροή. Κλείσε την παροχή κι απομακρύνσου. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι στην (πράγματι πολύ αντρική) επιθυμία να επιταχύνεις την ανάφλεξη των ξύλων. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την εικόνα του καθηγητή, που μας παρέδιδε μαθήματα ασφαλούς πυρόσβεσης, με το χέρι μπανταρισμένο. Το είχε κάψει όταν έριξε βενζίνη για να φουντώσει γρήγορα η φωτιά σε ένα μπάρμπεκιου.
ΤΑ ΜΗ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ
Πολλοί νυχτερινοί πνιγμοί, πτώσεις ή αυτοκινητικά ατυχήματα σίγουρα σχετίζονται με το αλκοόλ. Αυτό επιβεβαιώνεται αν ψάξεις τα στατιστικά. Το ίδιο έπαθε κι ένας φοιτητής: μέθυσε και είχε τη φαεινή ιδέα να μην πάρει ταξί. Παρόλο που συνεχώς τονίζεται ότι κάποιος θα πρέπει να είναι νηφάλιος για να οδηγήσει με ασφάλεια τους σουρωμένους της παρέας σπίτι, είναι εξίσου σημαντικό ο νηφάλιος να φροντίζει ώστε οι μεθυσμένοι που φτάνουν σπίτι να πέφτουν και για ύπνο χωρίς επιπλοκές. Ο Δημήτρης θυμάται την περίπτωση ενός μεθυσμένου άντρα που, αφού γύρισε σπίτι, έβαλε να ζεστάνει φαγητό στο φούρνο, λιποθύμησε και αναίσθητος όπως ήταν κάηκε από τη φωτιά που άρπαξε το σπίτι.
ΠΑΡΑΜΑΖΩΜΑ
Πολύ συχνά φτάνουν στα Επείγοντα Περιστατικά άντρες που καταλήγουν κάτω από μηχανήματα, όπως οι μηχανές του γκαζόν, ειδικά όταν τα χειρίζονται σε βρεγμένο χορτάρι και σε έδαφος με κλίση, οπότε αυξάνεται ο κίνδυνος να γλιστρήσουν. Τι προτείνουμε; Φόρεσε ποδοσφαιρικά παπούτσια με τάπες για καλύτερη πρόσφυση. Αντίστοιχα ατυχήματα μπορούν να συμβούν και με χλοοκοπτικά, ειδικά αν δεν φοράς τον ενδεδειγμένο προστατευτικό εξοπλισμό, όπως κράνος και γυαλιά.
Κρανίου Ασφάλεια
Υποστηρίζω θερμά τη χρήση κράνους στους ποδηλάτες. Παρ’ όλα αυτά, μια μέρα που ετοιμαζόμουν για μια βόλτα για εξάσκηση -κι ενώ το θερμόμετρο πλησίαζε τους 40 βαθμούς- αποφάσισα «μόνο γι’ αυτήν τη φορά» να αφήσω ξεσκέπαστο το κεφάλι μου για να μην ανάψει. Ενα τετράγωνο πιο κάτω άρχισα να θυμάμαι όλους τους τραυματίες στους οποίους είχα προσφέρει πρώτες βοήθειες και των οποίων οι εγκέφαλοι θα είχαν διατηρηθεί ανέπαφοι αν είχαν προστατέψει τα κεφάλια τους. Ενάμισι τετράγωνο παρακάτω γύρισα πίσω για να πάρω το κράνος μου. Αφού ξαναγύρισα στη διαδρομή μου, δεν θα είχα κάνει 2 χιλιόμετρα, όταν με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Πήδηξα την τελευταία στιγμή από το ποδήλατο, κύλησα στο καπό του αυτοκινήτου κι αφού χτύπησα στο παρμπρίζ βρέθηκα σε τροχιά προς την άσφαλτο, όπου έπεσα με το κεφάλι. Εκτός από μερικά θλαστικά τραύματα, μελανιές και μία κάκωση στο γόνατο, ήμουν μια χαρά. Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο και για το μπροστινό μέρος του κράνους μου, το οποίο είχε γίνει κομμάτια.
Βέβαια, δεν αρκεί απλώς να φοράς το κράνος σου, πρέπει να το φοράς και σωστά. Οι ιμάντες πρέπει να είναι δεμένοι σφιχτά και το κράνος να απέχει ένα έως δύο δάχτυλα από τα φρύδια σου. Επίσης, στην περίπτωση που σε σώσει μία φορά, μην περιμένεις ότι θα μπορέσει να το κάνει και δεύτερη. Ακόμα κι αν δείχνει μια χαρά, δεν θα μπορέσει να απορροφήσει τη δύναμη ακόμα μίας πτώσης.
Ενώ η χρήση κράνους σε ποδηλάτες, παρόλο που είναι εθελοντική, έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, πολλοί οδηγοί σε μηχανάκια συνεχίζουν πεισματικά να απέχουν.
Το θανατηφόρο κομμάτι
Αν καθαρίζεις ψάρια, σίγουρα κάποια φορά θα έχεις φιλετάρει και λίγο από το δάχτυλό σου. Τι κάνεις τότε; Πιπιλάς το δάχτυλο για λίγο, φτύνεις, βρίζεις κι όλα είναι εντάξει. Αν ήξερες όμως καλύτερα, θα έπλενες αμέσως την πληγή, θα έβαζες Βetadine και θα το κάλυπτες με αποστειρωμένη, αυτοκόλλητη γάζα, ακόμα κι αν η πληγή έμοιαζε μικρή. «Εχω κάνει νεκροψία σε άντρα που πέθανε μετά από κόψιμο από φύλλο χαρτιού», λέει ο Michael Stier, ιατροδικαστής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν. «Δούλευε σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Το μικρό αυτό κόψιμο μολύνθηκε και δεν του έδωσε σημασία. Ανέπτυξε νεκρωτική απονευρωσίτιδα (βακτήρια που κατατρώνε τη σάρκα) κι ακόμα και ο ακρωτηριασμός δεν έσωσε τη ζωή του». Η συμβουλή του Stier: «Μην το παίζεις μάγκας. Οποιοδήποτε τραύμα στο δέρμα μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση και τότε ακόμα κι ένα μικρό κόψιμο μπορεί να επιφέρει το θάνατο».
ΠΕΙΣΤΗΡΙΟ Α: Ο φίλος μου, ο Δημήτρης, στέκεται στο κλαδί ενός δέντρου δύο μέτρα περίπου από το έδαφος, και βάζει σε λειτουργία ένα αλυσοπρίονο. Μοιάζει σαν να περνάει από ακρόαση για το επεισόδιο των Jackass «Πώς να σκοτώσεις τον εαυτό σου». Οι ακούσιοι τραυματισμοί αποτελούν τη συχνότερη αιτία θανάτου για άντρες, ηλικίας 18-44 ετών, στις ΗΠΑ.
Ο Δημήτρης δεν είναι διαρκώς ηλίθιος. Γνωριστήκαμε σε μαθήματα πρώτων βοηθειών κι εργάζεται ως διασώστης σε ασθενοφόρο και ως εποχιακός πυροσβέστης. Εδώ και πολλά χρόνια έχει σώσει ή έχει προσπαθήσει να σώσει πολλούς άντρες που ήταν αρκετά στενοκέφαλοι, ώστε να κάνουν πράγματα σαν αυτό που ετοιμάζεται να κάνει τώρα. Κι όμως, οι άντρες, πολύ περισσότερο από τις γυναίκες, είμαστε επιρρεπείς σε ξεσπάσματα ηλιθιότητας. Κάποια από αυτά καταλήγουν να μας σκοτώσουν.
Ο Kirk Dahl είναι ιατρικός διευθυντής στα Επείγοντα Περιστατικά στο Oak Leaf Surgical Hospital του Ουισκόνσιν. Στα 29 χρόνια της θητείας του, αυτός και οι συνάδελφοί του έφτιαξαν την κατηγοριοποίηση των ατυχημάτων που βλέπεις στο πλάι.
Οταν κατεβαίνεις τη σκάλα για το υπόγειο, εκτός από το να προσέχεις στα σκαλοπάτια, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά για την πρώτη κατηγορία ατυχημάτων. Διάβασε, όμως, προσεκτικά τις συμβουλές που ακολουθούν, για να περιορίσεις την εγγενή αντρική ηλιθιότητα και να αποφύγεις τη δεύτερη κατηγορία.
Οσο για την τρίτη κατηγορία ατυχημάτων; Θα επιστρέψουμε στην περίπτωση του Δημήτρη λίγο παρακάτω.
x 1η κατηγορία ατυχημάτων: Kάνεις τα πάντα σωστά, αλλά κάτι πάει στραβά… όπως να γλιστρήσεις σε πάγο.
x 2η κατηγορία ατυχημάτων: Kάνεις λογικά πράγματα, αλλά πηγαίνεις γυρεύοντας… όπως το να βάφεις ενώ στέκεσαι πάνω σε μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα.
x 3η κατηγορία ατυχημάτων: κάνεις ηλίθια πράγματα και ρισκάρεις επικίνδυνα χωρίς λόγο… όπως το να οδηγείς μια μηχανή, όρθιος πάνω στη σέλα, χωρίς κράνος.
Κινητός Κίνδυνος
Μια μέρα, ο Δημήτρης πήρε το αυτοκίνητό του και ξεκίνησε να πάει σε μια δουλειά. Στη διαδρομή αποφάσισε να πάρει τηλέφωνο. Οδηγούσε σε έναν επαρχιακό δρόμο, δεν υπήρχαν άλλα αυτοκίνητα στο οπτικό του πεδίο κι απλώς κοίταξε το κινητό για να βρει την επαφή. Μόλις έβαλε το τηλέφωνο στο αυτί του και σήκωσε το βλέμμα του διαπίστωσε ότι βρισκόταν στο αντίθετο ρεύμα και ότι μόλις είχε περάσει ένα φορτηγό. Το φορτηγό είχε πέσει σε χαντάκι, προκειμένου να αποφύγει να τον χτυπήσει μετωπικά. Ο άλλος οδηγός ήταν εντάξει, αλλά ο Δημήτρης έπαθε σοκ. Οχι μόνο θα μπορούσε να είχε προκαλέσει το θάνατο ενός άλλου ανθρώπου, αλλά θα το είχε κάνει κι εξαιτίας μιας συμπεριφοράς, όμοιας με αυτήν που είχε προκαλέσει τον τραυματισμό πολλών ασθενών, που ο ίδιος έχει βάλει στο ασθενοφόρο.
Το συμπέρασμα; Πολλές φορές ένα ταρακούνημα κάνει αυτό που 500 διαφημίσεις στην τηλεόραση δεν μπορούν. Ο Δημήτρης ορκίστηκε να μην κάνει ξανά κλήσεις ενώ οδηγεί.
Μου τηλέφωνησε ξανά από το αυτοκίνητο, όταν πια είχε πάρει Bluetooth. «Ξέρεις», λέει με ευλάβεια, «όταν τρέχεις με 90 χλμ., αν αφήσεις το δρόμο από τα μάτια σου μόνο για 5 δευτερόλεπτα, έχεις ήδη καλύψει απόσταση ίση με το μήκος ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου».
Οταν η ψησταριά σε ψήνει
Μια μέρα, ένας εθελοντής πυροσβέστης δέχτηκε κλήση για μία έκρηξη. Αφορούσε έναν άντρα που μόλις είχε γυρίσει σπίτι μετά από εργασίες που είχαν γίνει στο δίκτυο φυσικού αερίου. Μόλις άναψε το φούρνο έγινε έκρηξη. Δυστυχώς, πέθανε από την εισπνοή αναθυμιάσεων. Πρόσεχε τα εξής: αν μυρίζεις αέριο για περισσότερο από ένα λεπτό, μάλλον υπάρχει διαρροή. Κλείσε την παροχή κι απομακρύνσου. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να αντιστέκεσαι στην (πράγματι πολύ αντρική) επιθυμία να επιταχύνεις την ανάφλεξη των ξύλων. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την εικόνα του καθηγητή, που μας παρέδιδε μαθήματα ασφαλούς πυρόσβεσης, με το χέρι μπανταρισμένο. Το είχε κάψει όταν έριξε βενζίνη για να φουντώσει γρήγορα η φωτιά σε ένα μπάρμπεκιου.
ΤΑ ΜΗ ΤΗΣ ΜΕΘΗΣ
Πολλοί νυχτερινοί πνιγμοί, πτώσεις ή αυτοκινητικά ατυχήματα σίγουρα σχετίζονται με το αλκοόλ. Αυτό επιβεβαιώνεται αν ψάξεις τα στατιστικά. Το ίδιο έπαθε κι ένας φοιτητής: μέθυσε και είχε τη φαεινή ιδέα να μην πάρει ταξί. Παρόλο που συνεχώς τονίζεται ότι κάποιος θα πρέπει να είναι νηφάλιος για να οδηγήσει με ασφάλεια τους σουρωμένους της παρέας σπίτι, είναι εξίσου σημαντικό ο νηφάλιος να φροντίζει ώστε οι μεθυσμένοι που φτάνουν σπίτι να πέφτουν και για ύπνο χωρίς επιπλοκές. Ο Δημήτρης θυμάται την περίπτωση ενός μεθυσμένου άντρα που, αφού γύρισε σπίτι, έβαλε να ζεστάνει φαγητό στο φούρνο, λιποθύμησε και αναίσθητος όπως ήταν κάηκε από τη φωτιά που άρπαξε το σπίτι.
ΠΑΡΑΜΑΖΩΜΑ
Πολύ συχνά φτάνουν στα Επείγοντα Περιστατικά άντρες που καταλήγουν κάτω από μηχανήματα, όπως οι μηχανές του γκαζόν, ειδικά όταν τα χειρίζονται σε βρεγμένο χορτάρι και σε έδαφος με κλίση, οπότε αυξάνεται ο κίνδυνος να γλιστρήσουν. Τι προτείνουμε; Φόρεσε ποδοσφαιρικά παπούτσια με τάπες για καλύτερη πρόσφυση. Αντίστοιχα ατυχήματα μπορούν να συμβούν και με χλοοκοπτικά, ειδικά αν δεν φοράς τον ενδεδειγμένο προστατευτικό εξοπλισμό, όπως κράνος και γυαλιά.
Κρανίου Ασφάλεια
Υποστηρίζω θερμά τη χρήση κράνους στους ποδηλάτες. Παρ’ όλα αυτά, μια μέρα που ετοιμαζόμουν για μια βόλτα για εξάσκηση -κι ενώ το θερμόμετρο πλησίαζε τους 40 βαθμούς- αποφάσισα «μόνο γι’ αυτήν τη φορά» να αφήσω ξεσκέπαστο το κεφάλι μου για να μην ανάψει. Ενα τετράγωνο πιο κάτω άρχισα να θυμάμαι όλους τους τραυματίες στους οποίους είχα προσφέρει πρώτες βοήθειες και των οποίων οι εγκέφαλοι θα είχαν διατηρηθεί ανέπαφοι αν είχαν προστατέψει τα κεφάλια τους. Ενάμισι τετράγωνο παρακάτω γύρισα πίσω για να πάρω το κράνος μου. Αφού ξαναγύρισα στη διαδρομή μου, δεν θα είχα κάνει 2 χιλιόμετρα, όταν με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Πήδηξα την τελευταία στιγμή από το ποδήλατο, κύλησα στο καπό του αυτοκινήτου κι αφού χτύπησα στο παρμπρίζ βρέθηκα σε τροχιά προς την άσφαλτο, όπου έπεσα με το κεφάλι. Εκτός από μερικά θλαστικά τραύματα, μελανιές και μία κάκωση στο γόνατο, ήμουν μια χαρά. Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο και για το μπροστινό μέρος του κράνους μου, το οποίο είχε γίνει κομμάτια.
Βέβαια, δεν αρκεί απλώς να φοράς το κράνος σου, πρέπει να το φοράς και σωστά. Οι ιμάντες πρέπει να είναι δεμένοι σφιχτά και το κράνος να απέχει ένα έως δύο δάχτυλα από τα φρύδια σου. Επίσης, στην περίπτωση που σε σώσει μία φορά, μην περιμένεις ότι θα μπορέσει να το κάνει και δεύτερη. Ακόμα κι αν δείχνει μια χαρά, δεν θα μπορέσει να απορροφήσει τη δύναμη ακόμα μίας πτώσης.
Ενώ η χρήση κράνους σε ποδηλάτες, παρόλο που είναι εθελοντική, έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, πολλοί οδηγοί σε μηχανάκια συνεχίζουν πεισματικά να απέχουν.
Το θανατηφόρο κομμάτι
Αν καθαρίζεις ψάρια, σίγουρα κάποια φορά θα έχεις φιλετάρει και λίγο από το δάχτυλό σου. Τι κάνεις τότε; Πιπιλάς το δάχτυλο για λίγο, φτύνεις, βρίζεις κι όλα είναι εντάξει. Αν ήξερες όμως καλύτερα, θα έπλενες αμέσως την πληγή, θα έβαζες Βetadine και θα το κάλυπτες με αποστειρωμένη, αυτοκόλλητη γάζα, ακόμα κι αν η πληγή έμοιαζε μικρή. «Εχω κάνει νεκροψία σε άντρα που πέθανε μετά από κόψιμο από φύλλο χαρτιού», λέει ο Michael Stier, ιατροδικαστής στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν. «Δούλευε σε εγκαταστάσεις ανακύκλωσης. Το μικρό αυτό κόψιμο μολύνθηκε και δεν του έδωσε σημασία. Ανέπτυξε νεκρωτική απονευρωσίτιδα (βακτήρια που κατατρώνε τη σάρκα) κι ακόμα και ο ακρωτηριασμός δεν έσωσε τη ζωή του». Η συμβουλή του Stier: «Μην το παίζεις μάγκας. Οποιοδήποτε τραύμα στο δέρμα μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση και τότε ακόμα κι ένα μικρό κόψιμο μπορεί να επιφέρει το θάνατο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου