Όταν Μας Την Πέφτουν Οι Γυναίκες

… και άλλες ιστορίες από την Ζώνη Του Λυκόφωτος.
Έχοντας διάγει την πρώτη μου νιότη ως επαγγελματίας τζιτζιφιογκοπέφτουλας καριέρας, κατά καιρούς συγκρουόμουν με τις ακαταλαβίστικες, σχεδόν μυστικιστικές διηγήσεις κάποιων πιο χαμηλού προφίλ (τουτέστιν, νορμάλ) φίλων και γνωστών, οι οποίοι μου περιέγραφαν σχεδόν Λαβκραφτικά στιγμιότυπα άρσης των συμπαντικών κανόνων όπως τους γνώριζα ως τότε. Σκηνές σε μπαρ, μαγαζιά ή πάρτι, όπου έρχονταν κοπέλες και θρονιάζονταν στην αγκαλιά τους, ως μάννα εξ ’ουρανού.

Πάντα ήμουν δύσπιστος απέναντι σε αυτές τις διηγήσεις. Όχι γιατί δεν παραδεχόμουν πως ενδεχομένως ήταν πέρα για πέρα αληθινές, μα κυρίως γιατί έρχονταν σε άμεση ρήξη με το mondus operandi σεξογύπα που εξυπηρετούσε τότε τους δόλιους σκοπούς μου. Εάν υπήρχε εμπορεύσιμο θηλυκό σε ακτίνα ναυτικού μιλίου, όχι απλώς δεν περίμενα ως συγκρατημένος άνθρωπος να με συστήσουν, έστω, αλλά έκανα μετωπική επίθεση με όλη την σφοδρή γελοιότητα ενός Ron Burgundy στην βραδιά των γενεθλίων του.



Υποπτεύομαι πως ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δεν έμεινα παρθένος έως τα ένδοξα σήμερα, ήταν πως ο αγνός συνδυασμός νεαρού της ηλικίας και σχιζοφρενικής (και κατά περιπτώσεις, αυτοκτονικής) αυτοπεποίθησης, παραπλανούσαν τις γλυκές κορασίδες του βίου μου, πως ίσως υπήρχε κάποιου είδους ανθρώπινο περιεχόμενο πίσω από εκείνη την κινητή φαρσοκωμωδία που έχτιζα καθημερινά με κόπο και μεράκι.

Όλος αυτός ο πρόλογος, Τακτικέ Αναγνώστη, εκτός από χυδαίο προωθητικό σφηνάκι για την επερχόμενη αυτοβιογραφία μου («11.680 Ημέρες Βλάκας», σύντομα κοντά σας, σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία») εξυπηρετεί για να πούμε δυο λόγια επάνω στο φλέγον ζήτημα της Καταδρομικής Πεσιματικής™. Δεν θα κρύψω ότι είμαι παραδοσιακός άνθρωπος. Από καταβολής Τυραννόσαυρου Ρεξ κι έπειτα, πάντα ήταν το αρσενικό που χτυπιόταν στα βράχια, σκαρφάλωνε σε ένα σωρό από νικημένους εχθρούς του, ή πιθανώς ζωγράφιζε την Καπέλα Σιστίνα προκειμένου να ζευγαρώσει. Το θηλυκό έστελνε τα σωστά σινιάλα και ο διαχρονικός μας ήρωας πέρναγε χίλια μύρια κύματα μέχρι ν’ ανακαλύψει πως το γυμνό κορμί της καλής του, θα ήταν μονάχα η αρχή των προβλημάτων του.

Φτάνοντας σταδιακά στην πολιτική ορθότητα και της κοινωνικές νόρμες του 21ου αιώνα, όπου το φάγωμα των εχθρών είναι πασέ και όλοι παίρνουν στένσιλ/αυτοκόλλητο για το ταβάνι τους, αυτό που διατηρείται, είναι η βασική, θεμελιώδης και πρωτόγονη αρχή της ερωτικής προσέγγισης («Πεσιματικής» για τους αμύητους):

« Άνδρας Δυνατός Θόγκ Κυνηγός, Γυναίκα Γλυκό Μαναράκι Χουάγκλγκχ. Θόγκ πάει Γλυκό Μαναράκι Βόλτα Σε Μεγκάλο Βράχο, Δουν Ντεινόσαυρους Παλεύουν, Γκίνει Έρωτας».



Αφήνοντας τα λυσσασμένα κύματα του ευνουχιστικού «σύγχρονου τρόπου ζωής» να σε μετατρέψουν σε Γλυκούλη που χουχού, πίνει την μπυρίτσα του και «Έλα ρε, όλους τους κοιτάει, σιγά μην κοιτάει εμένα, τρελός είσαι, χιχί», ουσιαστικά παραδίδεις τον ρόλο του κυνηγού στη γυναίκα. Και πες ότι είσαι τόσο κατεστραμμένος χαλβάς (γιατί, Αδερφέ Άντρα, γιατί;) που το κάνεις συνειδητά αυτό. Θα πρέπει να ξέρεις, πως μια σχέση που ξεκινά με σένα να ξαίνεις το μαλλί της Ραπουνζέλ απ’ τον ψηλό σου πύργο και περιμένεις τη Βασούλα να σε βγάλει ραντεβού, να σε κάνει άνθρωπο και να σε οδηγήσει σε κάποιου είδους ψυχοσεξουαλική Νιρβάνα, θα καταλήξει μονάχα με ένα τρόπο, ήρωα:

Mε κλάματα και ντροπιαστική δισκογραφία Πυξ Λαξ στο προσκεφάλι σου. Και θα φταις μονάχα εσύ, έτσι, γι’ αλλαγή αυτή τη φορά.

To πρότζεκτ μας για σήμερα λοιπόν αδέρφια: δεν είναι ανάγκη να εκπέσουμε σε Τσακαλίσιο στάτους (αν και μου αρέσει ιδιαίτερα ο τρόπος που σκέφτεσαι) προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα μωράκια τα επιούσια, ούτε να ακολουθήσουμε την Οδό Της Χασελχόφιας Ντροπής. Η Γκομενική Αρένα (χώρος των συναισθηματικών επαφών για τους αμύητους) είναι ένα ατελείωτο καρναβάλι που προσφέρει χίλιες μύριες ευκαιρίες για κάθε λογής περιπέτειες. Το μόνο που θέλω να φροντίσεις, είναι να ρίχνεσαι σ’ αυτές με το κεφάλι ψηλά, καβάλα στο αφηνιασμένο άλογο που θα σε οδηγήσει στους καλύτερους γκρεμούς του κόσμου. Και για τελευταία φορά:

«Ναι, εσένα κοιτάει, τώρα σταμάτα να κάνεις σαν χνουδομούστακος έφηβος και πήγαινε να της μιλήσεις!» 
source:galsnguys.gr

Μαθήματα χρωματικών συνδυασμών

Γιατί το να ξέρεις να ταιριάζεις επιτυχώς τα χρώματα στο ντύσιμό σου είναι προς το συμφέρον όλων μας.



Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε. Δεν πήγαινε άλλο, το ζητούσε ο λαός (και ο Ηλίας Αναστασίαδης). Η ώρα έφτασε και εδώ και τώρα,  παρουσιάζει τον Μέγα Οδηγό Χρωματικών Συνδυασμών 2014. Όχι πως το 2013 τα χρώματα ήταν διαφορετικά. Ή πως το 2015 οι καλόγουστοι συνδυασμοί θα είναι άλλοι. Αλλά τουλάχιστον εσύ θα ξέρεις πως η φετινή χρονιά ήταν αυτή που έπαψες να αναρωτιέσαι αν το πράσινο πάει με το πορτοκαλί, τι γραβάτα να βάλεις με το γαλάζιο πουκάμισο, αν μοιάζει να έχεις αχρωματοψία, αν μοιάζεις με κλόουν.




Κρατώντας μερικούς απλούς κανόνες στο μυαλό σου και αρχίζοντας να τους εφαρμόζεις, σε λίγο καιρό οι χρωματικοί συνδυασμοί θα είναι τόσο δύσκολοι όσο η προπαίδεια του πέντε (άντε, το πολύ του επτά).

Ποιοι όμως είναι αυτοί;

Τα αξεσουάρ είναι ο kitsch-proof τρόπος να φορέσεις χρώμα



Δεν χρειάζεσαι πολλές διευκρινίσεις, ξέρεις πόσο cool δείχνει ένα ζευγάρι ζωηρόχρωμα all star μέσα σε ένα ουδέτερο σύνολο ή μια loud γραβάτα σε ένα συμβατικό κοστούμι. Αν είσαι εντελώς “γατάκι” ξεκίνα από εκεί. Παπούτσια, κάλτσες, ζώνες, γραβάτες, κασκόλ, καπέλα είναι η ιδανική εισαγωγή στο χρώμα.

Ένα έντονο + ένα ουδέτερο = B.F.F.E.




Όπου «έντονο» βάλε πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε, φούξια, γαλάζια, δαμασκηνί, λαχανί, φυστικί, ροδακινί, παπαγαλί, μενεξεδί και αμέτρητα άλλα σε “–ί” και όπου «ουδέτερο» βάλε τα διαχρονικά μαύρο, άσπρο, γκρι, μπεζ, χακί και τζιν. Οποιοδήποτε της πάνω κατηγορίας μπορεί εν δυνάμει να κάνει ένα ωραίο ντουέτο με κάποιο της κάτω κατηγορίας. Όταν μπαίνει τρίτος ανάμεσά τους είναι που περιπλέκονται τα πράγματα.

Βρες τι σου πάει



Σε αυτό το σημείο διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για να θυμίσουμε αυτό που έχουμε ξεθωριάσει τα πλήκτρα του πληκτρολόγιου να γράφουμε, πως στους ανοιχτόχρωμους άντρες ταιριάζουν οι ελαφριές αποχρώσεις γιατί οι έντονες τους κάνουν να δείχνουν ωχρούς, ενώ στους μελαχρινούς άντρες (Χατζηιωάννου, σε σένα μιλάω) ταιριάζουν όλα τα φωτεινά, βαθιά χρώματα. Αν λοιπόν είσαι μια ξανθή, ανοιχτόχρωμη εξαίρεση σε αυτή την μελαχρινή μουσοκρατούμενη χώρα, ανάδειξε τα χαρακτηριστικά σου με ανοιχτές αποχρώσεις στα ρούχα σου.

50 αποχρώσεις του γκρι (και του μπλε και του κόκκινου)




Ένα οποιοδήποτε χρώμα κάνει καλή παρέα με τις πιο dark και πιο light απόχρωσεις του. Τίποτα δεν μπορεί να πάει λάθος όταν παίζεις με το ίδιο χρώμα σε άλλους τόνους μέσα σε ένα σύνολο. Αν για παράδειγμα, φοράς μπεζ παντελόνι και πράσινο πουλόβερ, από μέσα μπορείς άνετα να προσθέσεις ένα φυστικί πουκάμισο. Απλά, εύκολα και safe.

Μείνε στον τόνο και πάρε δέκα με τόνο



Ας πούμε όμως πως μέχρι εδώ τα ξέρεις όλα και πως το πρόβλημά σου είναι πώς θα συνδυάσεις διαφορετικά χρώματα μεταξύ τους. Για αρχή θυμίζουν το εξής: τα χρώματα της ίδια τονικότητας σχεδόν ποτέ δεν “κλωτσάνε” στο ίδιο outfit. Δηλαδή τα έντονα ταιριάζουν με τα έντονα (π.χ. μπλε ελεκτρίκ με κόκκινο της φωτιάς), τα μουντά με τα μουντά (π.χ. το σκούρο χακί με μελαγχολικό μπορντό), τα παστέλ με τα παστέλ (π.χ. απαλό ροζ με απαλό κίτρινο - αν και δεν σε κόβουμε να το προτιμήσεις).

Φωτιά με φωτιά, πάγος με πάγο


Αν θέλεις να αρχίσεις περισσότερα θαρραλέα χρωματικά παντρέματα μπορείς τον πρώτο καιρό να κάνεις την πρακτική σου διαχωρίζοντας τα θερμά από τα ψυχρά. Τα θερμά χρώματα (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, ροζ και οι αποχρώσεις τους) τα πάνε καλά μεταξύ τους, όπως επίσης τα ψυχρά (πράσινο, μπλε, μωβ) κάνουν αρμονικούς συνδυασμούς. Αν, για παράδειγμα, έχεις ένα πράσινο παντελόνι και δεν ξέρεις με τι να το συνδυάσεις, ένα μπλε καρό πουκάμισο είναι μια καλή αρχή.
 
Για όλους υπάρχει ένα έτερον ήμισυ




Και αφού εμπέδωσες και εφάρμοσες τα πιο σιγουράκια, ήρθε η ώρα για κάτι πιο κομπλικέ. Τα συμπληρωματικά χρώματα έχουν την ιδιότητα να ταιριάζουν μοναδικά όποτε βρεθούν μαζί, είτε μιλάμε για ταμπέλα στο δρόμο, είτε για χρώματα ομάδας, είτε για το δικό σου ντύσιμο. Αρκεί να θυμάσαι ποια είναι αυτά: Πράσινο με κόκκινο, μπλε με πορτοκαλί, κίτρινο με μωβ. Τα δύο πρώτα είναι εύκολα, για το τρίτο να θυμάσαι Lakers.

Ρόδα είναι και ας μην γυρίζει

Όλα τα παραπάνω που είπαμε με λέξεις που φυσικά βαρέθηκες να διαβάσεις και απλά κοιτούσες τις φωτογραφίες, μπορεί να σου το αποκαλύψει και το παρακάτω γνώριμο σχέδιο:



ΠΕΡΙΜΕΝΕ, ΜΗ ΦΡΙΚΑΡΕΙΣ!

Η χρωματική ρόδα είναι φίλος σου. Για να δώσει τα επιθυμητά καλόγουστα αποτελέσματα πρέπει να μάθεις να την διαβάζεις, πράγμα καθόλου δύσκολο. Όπως είπαμε λοιπόν και παραπάνω, τα χρώματα που σε γενικές γραμμές ταιριάζουν:

α) βρίσκονται στον ίδιο κύκλο (άρα έχουν τον ίδιο τόνο - μουντά, παστέλ, έντονα)

β) βρίσκονται στο ίδιο τόξο (άρα ανήκουν στο ίδιο χρώμα μεν, σε άλλη απόχρωση δε)

γ) βρίσκονται δίπλα δίπλα (οπότε ταιριάζουν ως προς την θερμότητα).

δ) βρίσκονται διαμετρικά αντίθετα, άρα είναι συμπληρωματικά.

Κρατώντας έστω και τα μισά από τα παραπάνω είσαι good to go. Οι χρωματικοί συνδυασμοί δεν είναι εύκολη υπόθεση, όμως είναι εκείνοι που φανερώνουν το καλό γούστο εκείνου που τους έχει πετύχει και τον κάνουν να ξεχωρίζει από το πλήθος. Έχοντας στο μυαλό σου τα παραπάνω, μπορείς να γίνεις εσύ αυτός.
source: oneman.gr

Το πρώτο σεξ με το νέο σου κορίτσι, αυτή η δυσκολία

Ρίχνουμε φως στο μάλλον πιο άβολο σεξ που θα κάνεις ποτέ με την καινούργια σου σχέση. Δυστυχώς, η επιστήμη παρακολουθεί με τα χέρια ψηλά. 

 

Τις περισσότερες φορές γίνεται απλά για να γίνει και να προχωρήσει η φάση ή μάλλον γιατί η δεύτερη φορά θα είναι καλύτερη από την πρώτη και η τρίτη καλύτερη από τη δεύτερη. Το πρώτο σεξ σε κάθε καινούργια σχέση έχει σε μεγάλο -και συχνά σε απογοητευτικό- ποσοστό διαδικαστικό χαρακτήρα.
Δεν εννοώ ότι δεν θα το απολαύσεις. Θα υπήρχε πρόβλημα αν δεν το απολαύσεις λιγάκι τουλάχιστον. Εννοώ ότι υπάρχουν τεχνικές και συναισθηματικές παράμετροι που το καθορίζουν συνήθως εις βάρος της απόλαυσης.
Προφανώς έχουν υπάρξει πρώτα σεξ σε νέα σχέση που ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, αλλά αυτό στοιχειοθετεί μια είδηση από μόνο του. Το καλό πρώτο σεξ είναι κάτι σαν είδηση. Συνοδεύεται από έκφραση έκπληξης στο πρόσωπο του 'τυχεράκια'.
Θα στο πάω ποδοσφαιρικά. Αν ο Μέσι περάσει αύριο ολόκληρη την ενδεκάδα της Μικτής Κόσμου και σκοράρει με τη μύτη, θα εκστασιαστούν τα media, θα γίνει σούσουρο, αλλά δεν θα εκπλαγεί κανείς. Αν έκανε το ίδιο το 2004 που τον ήξεραν μόνο στη Μασία, αν το πρώτο του γκολ ήταν ένα σλάλομ μεταξύ αντίπαλων αμυντικών, χορτοκοπτικών και σκουριασμένων δρεπανιών, θα σηκωνόταν όλη η Γη στο πόδι.
 

Γιατί την πρώτη φορά κανείς δεν περιμένει πολλά από εσένα ούτε εσύ περιμένεις από τον άλλο. Όσες μεταγραφάρες κι αν έκανε η ομάδα σου το καλοκαίρι, στο πρώτο φιλικό με τη Δυναμό Τυφλίδας επί αυστριακού εδάφους, δεν γίνεται να πάθεις την πλάκα σου.

  Έτσι και με το πρώτο σεξ με το νέο σου κορίτσι. Την είδες, τη γνώρισες, ενθουσιάστηκες, έκανες πονηρές σκέψεις βλέποντας την επίπεδη κοιλιά της ή το υγιές της στήθος ή τον κώλο της τέλος πάντων, αλλά το τι θα λάβει χώρα την πρώτη φορά στο κρεβάτι είναι άλλη ιστορία, τελείως διαφορετική.

Υπάρχουν δύο νόμοι που διέπουν το φλέγον θέμα που αναλύουμε:

Πρώτος νόμος: Το πόσο μέτριο ήταν το πρώτο σας σεξ, το ψυλλιάζεσαι αμέσως μετά το δεύτερο και το καταλαβαίνεις σε όλη του τη διάσταση μετά το 7ο-8ο (ευχόμαστε να φτάσεις μέχρι εκεί).

Δεύτερος νόμος: Το πρώτο σεξ στη νέα σου σχέση και το πρώτο σεξ στη ζωή σου έχουν κοινές ρίζες και καταβολές. Δεν είναι δύο ξένοι. Κατάγονται και τα δύο από το Άβολο.
(Κάνω ένα διάλειμμα λίγων δευτερολέπτων για να συνειδητοποιήσω πόσο μεγάλο ήταν αυτό που είπα με το Άβολο και να καταλάβω γιατί το έγραψα κεφαλαία)
Συνεχίζουμε.

Σκέφτηκα να κάνω μια λίστα με πέντε πράγματα που το πιθανότερο είναι πως ΔΕΝ θα κάνεις/επιχειρήσεις/τολμήσεις σε συνθήκη πρώτου σεξ με έναν καινούργιο άνθρωπο. Αυτή είναι η λίστα:
1) Δεν θα μιλήσεις βρώμικα ή όσο βρώμικα θα ήθελες. Για να μην παρεξηγηθείς; Γιατί δε σου βγαίνει; Για να μην τα μαζέψει και φύγει κλαίγοντας από το σπίτι; Για κάτι απ' όλ' αυτά.
2) Δεν θα εξαντλήσεις το κάμα σούτρα. Καλά, ποτέ μη λες ποτέ, αλλά είπαμε τα πρώτα σεξ είναι σαν τα πρώτα φιλικά. Αναγνωριστικές μπαλιές και πασούλες πίσω από τη σέντρα.
3) Δεν θα κοιμηθείς μετά το σεξ. Θα σε νοιάζει αρκετά το πώς θα το πάρει.
4) Δεν θα παραδεχτείς τις πιο μύχιες σεξουαλικές σου προτιμήσεις. Θα σε νοιάζει αρκετά το πώς θα το πάρει.
5) Δεν θα της ζητήσεις το κάτι παραπάνω. Δεν θα αναλύσουμε εδώ τι είναι το κάτι παραπάνω που θες ως prop ή ώς πρακτική στο πρώτο σας σεξ, αλλά ό,τι και να 'ναι, θα αποφασίσεις να το κάνεις μιαν άλλη φορά.

  Αυτά βέβαια δεν είναι τίποτα. Είναι το λιγότερο. Το πιο συγκλονιστικό της υπόθεσης για εμάς που νοιαζόμαστε πρωτίστως για την ευχαρίστηση της παρτενέρ είναι ότι το να ικανοποιήσεις πλήρως το κορίτσι από την πρώτη φορά είναι από δύσκολο έως απίθανο.

Θα άρχιζα να παραθέτω ατάκες-δικαιολογίες που δείχνουν ότι η πρώτη σας φορά πήγε ψιλομέτρια, αλλά είναι κάπως μάταιο. Όλες συμπυκνώνονται και σβήνονται στο άκουσμα της Βασίλισσας Ατάκας: “Έλα, πώς κάνεις έτσι; Η πρώτη μας φορά ήταν, τι περίμενες;”.

  Τι περίμενες; Για πες. Άσε, μην πεις καλύτερα.
Μιας και θίγουμε λοιπόν τόσο σημαντικά θέματα όπως η κορύφωση και ο οργασμός της καινούργιας μας σχέσης, ας μιλήσουμε και για πιο προσωπικά, δικά μας. Τι γίνεται όταν από την πολλή όρεξη, τον ενθουσιασμό, την αμηχανία της πρώτης φοράς ή το άγχος για την καλή επίδοση (σιγά ρε Κουκοδήμο), έχεις αντικειμενικές δυσκολίες στο να ανταποκριθείς την ώρα της κρίσης. Τι γίνεται όταν δεν σου σηκώνεται δηλαδή;
Θα μου πεις ότι αυτό μπορεί να τύχει ανά πάσα στιγμή και στον οποιοδήποτε. Ισχύει. Θα σου πω ότι η πρώτη φορά με ένα κορίτσι είναι το τέλειο (και το πιο σύνηθες) πλαίσιο να συμβεί. Σίγουρα θα 'χεις ακούσει μια ιστορία ενός φίλου που είχε έναν φίλο που είχε έναν κολλητό που την πρώτη φορά δεν μπόρεσε. Εγώ έχω πάντως.

  Επειδή το ένα έφερε το άλλο και μετά τα σημαίνοντα θέματα, μπήκαν στην κουβέντα και οι φίλοι, έχω όντως έναν φίλο που συζητώντας μαζί του την παρούσα ανάλυση, με γέμισε σοφία.

“Το πρώτο σεξ μπορεί να είναι καλό μόνο αν είναι και το τελευταίο”, είπε και ο χρόνος σταμάτησε στο δωμάτιο.

  Η αλήθεια είναι ότι αυτή η τοποθέτηση μάς πετάει από το αρχικό κόνσεπτ του 'πρώτο σεξ σε νέα σχέση', αλλά τεχνικά ισχύει, στέκει.
Αν γνωρίσεις ένα κορίτσι σε ένα μπαρ, το οποίο δεν θα ήθελες σε καμία περίπτωση να γνωρίσεις στους γονείς σου και με το οποίο απλά θες να κάνεις σεξ όλο το βράδυ χωρίς να έχεις αγωνία για το πώς τη λένε (ούτε το επόμενο πρωί), τότε οι ισορροπίες αλλάζουν.
Μπορεί το σεξ σας να είναι υπέροχο, το καλύτερο που έκανες ποτέ. Απλά κάποια στιγμή πρέπει να τα κόψεις τα 'από δω και από κει', δεν πρέπει;
source: oneman.gr

Πράγματα που πρέπει να σταματήσεις να φοράς

Από σήμερα κιόλας!

Ναι, το ξέρω ότι είσαι πολύ κουλ και ότι δεν έχεις καμιά διάθεση να ακολουθείς τη μόδα η οποία οδηγεί στον υπερκαταναλωτισμό ο οποίος άλλωστε ευθύνεται για πολλά δεινά. Ξέρω, ότι για σένα έχουν άλλα πράγματα σημασία. Πιο πνευματικά και πιο ιδιαίτερα. Ξέρω ακόμα πως χλευάζεις όλες εκείνες τις γυναίκες που προσέχουν τους τρέντι γύρω σου.
Αλήθεια, σου έχει πει κανείς πως η μόδα εκτός των άλλων είναι μια μορφή εξέλιξης; Ένας τρόπος να αποτυπώνονται οι κοινωνικές αλλαγές; Πως μπορείς να δείχνεις πάντα τόσο πίσω; Στη τελική, μόνο κάποια πραγματάκια πρέπει να τα πετάξεις από τη ζωή σου.

Γιατί δεν το κάνεις και επιμένεις να μας θυμίζεις τόσο πολύ το «ρόδα τσάντα και κοπάνα»;

Τέλος πάντων, ο καθένας έχει το δικαίωμα να φοράει ό,τι επιθυμεί. Αυτό είναι η στιλιστική δημοκρατία για την οποία δεκάδες μόδιστροι έδωσαν το αίμα τους για να μπορούμε, σήμερα, να την απολαμβάνουμε και εμείς.

Παρ’ όλα αυτά αν είσαι σε φάση αλλαγών και αν κάτι μέσα σου έχει αρχίσει να σπαρταράει, ρίξε μια ματιά στην λίστα αποχαιρετισμού που ακολουθεί. Τίποτα δεν πάει χαμένο.

- Το T-shirt με το βαθύ V που αφήνει ελεύθερη τη τρίχα να βγαίνει προς τα πάνω και να γαργαλάει το λαιμό. Ξεκαρδιστήκαμε. Φτάνει πια.




- Τα γυαλιά ηλίου τύπου Matrix που αγκαλιάζουν σφιχτά τα μάτια και δεν σε αφήνουν να δεις παραπέρα. Ουπς! Σκαλάκι! Θα πέσεις!



- Τα καπελάκια jockey και δη τα διαφημιστικά. Πάρε ένα panama βρε μάνα μου να κάνεις τη δουλειά σου. Έχει και μεγαλύτερο μπορ και θα κρύβει τα γυαλιά Matrix.



- Φόρμα πάνω- φόρμα κάτω. Πολυεστέρας. Νάιλον. Φθηνό πράμα. Τρομακτικό. Δεν κάνει ούτε για γυμναστήριο. Και δεν μπορείς να την κόψεις να την κάνεις πανάκια για τα τζάμια. Δε σε αφήνει να κάνεις τίποτα μαζί της. Ψοφάει για πέταμα. Καλές πτήσεις.

- Το μοκασίνι με τη τετράγωνη μύτη. Εκείνο, λέω, το παντοφλέ που μοιάζει να έχει τρακάρει με τον τοίχο. Πέτα το καρδούλα μου μακριά. Άστο να φύγει, να βγει στους δρόμους μόνο του.

 

- Το τζιν κολάν. Πρόσεξε με. Δεν λέω το τζιν με την ίσια, κολακευτική γραμμή. Λέω το άλλο, που μαζεύει στα μπούτια και στα γόνατα. Αυτό που δε σε αφήνει να σκύψεις. Αυτό που σε παρακαλάει να χάσεις τα δέκα κιλά που έχεις πάρει τα τελευταία 15 χρόνια. Τι; Δε μπορείς να τα χάσεις;

Ε, χάσε το τζιν.

- Τη φαρδιά, γυαλιστερή και επίσης νάιλον γραβάτα σε ροζ, μοβ, κίτρινο ή ουρανί που συνηθίζεις να φοράς σε όλα εκείνα τα πρώτα ραντεβού που είναι ταμένα να μείνουν πάντα πρώτα. Δεν σου λέει κάτι αυτό; Πάλι, η γκόμενα φταίει;

- Τα μποξεράκια με τα αρκουδάκια, τις καρδούλες, τα λαχούρια και τα λεπτά, μικρά, τρυφερά λουλουδάκια. Εκείνα, με το χοντρό λάστιχο που σου αφήνει σημάδι στον αφαλό γιατί είναι χαμηλομάσχαλα. Αυτά, πέτα τα όπως είναι.

Καλύτερα ξεβράκωτος ένα πράμα.

- Τις στρατιωτικές, ασημένιες ταυτότητες που γράφουν πάνω τα στοιχεία σου λες και είσαι ο Αζόρ και στην έχει κρεμάσει το αφεντικό σου μη και σπάσει το λουρί και χαθείς σε ξένα χέρια. Αζόρ, χαλάρωσε. Ακόμα και για τους μικρούς μας φίλους υπάρχουν πια τα μικροτσίπ.

 

- Άφησα για το τέλος τα πλαστικά σαμπό.

Εκείνα τα θεσπέσια παπούτσια με τα οποία μπορείς να τσαλαβουτάς άφοβα το καλοκαίρι. Εκείνα τα μοναδικά κομμάτια που κυκλοφορούν σε υπέροχες αποχρώσεις για να έχεις να συναλλάζεις με όλα τα ρούχα σου. Εκείνα τα πρόστυχα που έχουν τυφλώσει πολλές γυναίκες τις τελευταίες δεκαετίας. Εκείνα, που ακόμα και οι γιατροί αρνούνται πια να φορέσουν. Αυτά, λοιπόν, τα σαμπό της καρδιάς σου άνοιξε το παράθυρο και πέτα τα ψηλά μια νύχτα με πανσέληνο. Να τα πάρει το φεγγάρι, να τα κάνει ασημόσκονη, να πέσουν πάνω στο κεφάλι σου, να βάλεις μυαλό, να μάθεις να ντύνεσαι και να αλλάξει, επιτέλους, ο κόσμος όλος.

Γιατί, δε σου το είπα αυτό. Εσένα περιμένει ο κόσμος για να αλλάξει. Κάνε το βήμα. Μπορείς.

source: galsnguys.gr

5 Αλήθειες για τα Τατουάζ και πώς να τις αντιμετωπίσεις

Και αφού ξεμπερδέψαμε με τους μύθους που ταλαιπωρούν όποιον σκέφτεται να κάνει τατουάζ, καιρός είναι να παραθέσω και κάποιες ''σκληρές'' αλήθειες ώστε όταν πάρεις τη γενναία απόφαση να είσαι προετοιμασμένος.

1. Το τατουάζ πονάει

Ναι ναι πονάει και μάλιστα πολύ. Η ερώτηση αν ένα τατουάζ πονάει είναι αντίστοιχου βεληνεκούς χαζομάρα με το ''Δαγκώνει ο σκύλος σας;" . Το τατουάζ δημιουργείται από μία βελόνα (ή κατά περίπτωση πολλές ταυτόχρονα) η οποία είναι βουτηγμένη στο χρώμα και τρυπάει το δέρμα σου πολλές πολλές ΠΟΛΛΕΣ φορές. Ο πόνος είναι συνυφασμένος με το τατουάζ, για πολλούς απαραίτητο συστατικό aka no pain no gain. Αν μπορέσει κανείς να περιγράψει τον πόνο όταν σου κάνουν τατουάζ μοιάζει περισσότερο με κάψιμο. Σίγουρα υπάρχουν σημεία στο σώμα που ο πόνος ποικίλει αλλά και πάλι από προσωπική πείρα σημεία που σε άλλους ήταν ανυπόφορα για μένα ήταν σχεδόν ανώδυνα. Τα πιο περιβόητα πάντως είναι αστράγαλος, κουντεπιέ, γόνατο, αγκώνας, πλευρά και μέση. Πίστεψε με όμως ότι αν το πάρεις απόφαση δε θα σε σταματήσει ο πόνος.

 

2.Το τατουάζ είναι ακριβό

Ένα ΚΑΛΟ τατουάζ είναι ακριβό. Προτού ακούσω τις πρώτες διαμαρτυρίες να εξηγηθώ. Γνωρίζω ότι το θέμα της τιμής είναι θέμα υποκειμενικό οπότε προσπαθώ να το προσεγγίσω με τα μέτρα της εποχής. Στα πιστοποιημένα και εγγυημένα καλά στούντιο στην Ελλάδα, το μικρότερο τατουάζ που θα κάνεις ξεκινάει από 50-60 ευρώ και δεν έχει ταβάνι. Προσοχή δεν υποστηρίζω ότι ντε και καλά για να αποκτήσεις καλό τατουάζ πρέπει να δώσεις ένα μισθό αλλά σίγουρα εξευτελιστικές τιμές που θα ακούσεις θα προσφέρουν και εξευτελιστική ποιότητα.

Προσοχή βέβαια και στο αντίστροφο.

Πολλοί που έχουν αγοράσει μια μηχανή τατουάζ δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι καλλιτέχνες και μπορεί να σε κοροϊδέψουν, να σου ζητήσουν ένα κάρο λεφτά και να μη μείνεις και ευχαριστημένος. Η μόνη λύση είναι η έρευνα αγοράς, ψάξε, ρώτα, επισκέψου τα στούντιο από κοντά και για όποια απορία έχεις μπορούμε να βοηθήσουμε και εμείς (τσάμπα τα' χουμε τα γαλόνια;;;)

 

3.Το τατουάζ δε φεύγει εύκολα

Η μονιμότητα και η δέσμευση είναι έννοιες που ενσαρκώνονται σε ένα τατουάζ, αν λοιπόν έχεις ένα θεματάκι με αυτά ξανασκέψου το. Ένα τατουάζ θα μείνει για πάντα στο σώμα σου και με αυτή τη σκέψη πρέπει να ξεκινάς κάθε συζήτηση για το αν θα πρέπει να κάνεις. Μην ξεκινάς με τη σκέψη ''Έλα μωρέ, άμα το βαρεθώ θα κάνω ένα laser και θα φύγει''. Σου' χω νέα! Η διαδικασία αφαίρεσης ενός τατουάζ θα σου κοστίσει σχεδόν τα τριπλάσια απ' ότι σου κόστισε να το κάνεις, θα πονέσεις περισσότερο, θα πάρει πολύ καιρό και δεν έχει εγγυημένα αποτελέσματα. Το μαύρο χρώμα αφαιρείται πιο εύκολα αλλά τα πιο ανοιχτόχρωμα πιθανόν να μην εξαλειφθούν ποτέ. Η εναλλακτική είναι το cover-up τατουάζ όπου ο καλλιτέχνης ''πατάει'' πάνω στο αρχικό σχέδιο και κάνει ένα καινούργιο αλλά τα αποτελέσματα ούτε εδώ είναι εγγυημένα και πρέπει να προσέξεις πολύ μην καταλήξεις με μια μόνιμη μουτζούρα πάνω σου. Με λίγα λόγια πιο εύκολα το ΧΡΗΣΤΟΣ (ο πρώην ντε!) γίνεται ΑΧΡΗΣΤΟΣ παρά εξαφανίζεται!

 

4. Το τατουάζ φθείρεται

Το τατουάζ βρίσκεται κάτω από την πρώτη στοιβάδα του δέρματος σου, ζει εκεί και μεγαλώνει μαζί σου και φθείρεται όπως το υπόλοιπο σώμα σου και χρειάζεται την ανάλογη προστασία. Όπως το δέρμα σου εμφανίζει ρυτίδες έτσι και στην περιοχή που έχεις τατουάζ με το πέρασμα του χρόνου εμφανίζονται αλλοιώσεις στην εμφάνιση του, πιθανότατα και στα χρώματα του. Εδώ φαίνεται η αξία του καλού καλλιτέχνη που θα χρησιμοποιήσει χρώματα που θα αντέξουν στο χρόνο και σχέδια που δεν θα απλώσει το μελάνι και θα αλλοιωθεί η αρχική εικόνα. Από τη μεριά σου μπορείς να φροντίζεις τα χρώματα αποφεύγοντας τον ήλιο και χρησιμοποιώντας πάντα αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας, ενυδατική κρέμα πάντα ενώ αν δεις ότι τα χρώματα ξεθωριάζουν μπορείς πάντα να ''ξαναπατήσεις'' το σχέδιο.

 

5. Το τατουάζ είναι στολίδι

Το καλό στο φύλαγα για το τέλος. Το κάθε τατουάζ είναι τέχνη την οποία σε αντίθεση με άλλους αντί να την κρεμάσουμε στον τοίχο την στολίζουμε πάνω μας και την έχουμε παντού μαζί μας. Τα τατουάζ είναι όμορφα, είναι το βιβλίο της ζωής μας συμπυκνωμένο σε μία πρόταση. Είναι οι φόβοι μας, τα όνειρα μας και οι ελπίδες μας σε μία ματιά. Είναι εμείς.

Τώρα λοιπόν νομίζω ότι είσαι έτοιμος να ζυγίσεις τα πράγματα και να αποφασίσεις αν θα κάνεις τατουάζ ή όχι (Να κάνεις!!!)

source: galsnguys.gr

Το savoir vivre στο τραπέζι μαζί της

Κάθε τίμιος Έλληνας στη μετεφηβική περίοδο τείνει να μοιάζει περισσότερο με τον Wolverine παρά με τον Χρήστο Ζαμπούνη κι αυτό λογίζεται ως μια φυσιολογική εξέλιξη. Δεν είναι τόσο ότι έχουμε τσακωθεί με τους καλούς τρόπους, αλλά ότι υπάρχουν άπειρες λεπτομέρειες που μας ξεφεύγουν.
Προφανώς δεν μασουλάμε πια με ανοιχτό το στόμα κάνοντας 'χλουτς, χλουτς' με την τροφή και τα δόντια και τη γλώσσα (τρώμε με κλειστό το στόμα, ΝΟΜΟΣ από τα 5 μας), αλλά πόσοι από μας ήξεραν ότι το στόμιο του μπουκαλιού του κρασιού δεν επιτρέπεται να ακουμπάει στο ποτήρι; Πόσοι ήξεραν ότι πρέπει να καθόμαστε ευθυτενείς στην καρέκλα μας;

Πόσοι ήξεραν ότι δεν πρέπει να ακουμπάμε τους αγκώνες στο τραπέζι; Πολλοί έ; Γι' αυτό όλοι συνεχίζουν να τους ακουμπάνε ακάθεκτοι;

  Καταλαβαίνεις πώς όταν στο πλαίσιο του savoir vivre a la table μπαίνει και μια γυναίκα, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά. (Ή ακόμη πιο αστεία, εξαρτάται από ποια μεριά το κοιτάς). Υπάρχει ένας άγραφος νόμος που λέει ότι αν ένα κορίτσι σε γουστάρει, θα συνεχίσει να σε γουστάρει ακόμη κι αν σκουπίζεις τα χέρια σου στο τραπεζομάντιλο.
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει και αντίστροφος νόμος. Υπάρχουν κορίτσια που θα το βάλουν στα πόδια αν δεν έχεις τρόπους. Αυτά τα κορίτσια θέλουμε κατά βάθος.
Το ΟΝΕΜΑΝ πήρε την κατάσταση στα χέρια του και με ύφος που ταιριάζει στο site (δεν βγάλαμε δηλαδή τα κοστούμια απ' την ντουλάπα) πήγε σύσσωμο στο Αρχοντικό με τρεις διαφορετικές αποστολές. Η πρώτη αποστολή ήταν να δείξω εγώ (γελάει ο κόσμος) τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις βγαίνοντας για φαγητό με μια γυναίκα.
Η δεύτερη αποστολή ήταν η ημέρα εκπαίδευσης του Στέλιου ως σερβιτόρου, στην οποία τα πήγε εκστατικά (θα τον απολαύσετε τις επόμενες ημέρες), όπως και το review μας για το βραδινό μενού του Αρχοντικού, το οποίο, εχμ, πώς να το πούμε κομψά, είναι πάρα πολύ καλό.
Για τις ανάγκες της πρώτης αποστολής που παρουσιάζουμε σήμερα επιστρατεύτηκε η Νίκη (στο ρόλο της γυναίκας που βγάζουμε για φαγητό), στο ρόλο του σερβιτόρου διακρίθηκε ο Στέλιος και εγώ ήμουν σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με τον Θοδωρή Μάρκου για τα 'πρέπει' και τα 'δεν πρέπει'.
Ευτυχώς που ήταν και τα παιδιά του Αρχοντικού τριγύρω και μας έμαθαν δυο πραγματάκια-τρόπους. Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Είκοσι εικόνες, είκοσι χιλιάδες λέξεις. Ναι.

Είμαστε ευγενικοί μαζί της πριν καν βγούμε απ' το αυτοκίνητο. Όση γκρίνια κι αν φάγαμε στο αυτοκίνητο.

Της ανοίγουμε όποια πόρτα βρεθεί μπροστά μας. Ξεκινάμε από του συνοδηγού...

...και συνεχίζουμε με του Αρχοντικού.

Της τραβάμε την καρέκλα για να καθίσει. Δεν σφιγγόμαστε, δεν ξέρω γιατί σφίγγομαι. Το τράβηγμα της καρέκλας προς τα πίσω κουμπώνει με το σπρώξιμό της προς τα μπροστά μόλις καθίσει το κορίτσι. Δεν γίνεται από μόνο του το δεύτερο κομμάτι, κάποιος πρέπει να σπρώξει.

Τη γοητεύουμε πριν έρθει ο σερβιτόρος για την παραγγελία. Ένας καλός τρόπος να την γοητεύσεις είναι να μην την κοιτάς όπως εγώ στην παρακάτω φωτογραφία, γιατί μάλλον θα την υπνωτίσεις. Ή θα τη ματιάσεις.

(Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό ή το λάθος τη στιγμή που ο σερβιτόρος Αρτεμάκης μας φέρνει τους καταλόγους. Εικάζω ότι κάνει λάθος που τον πασάρει πρώτα σε μένα, εξ ου και το χέρι της που έμεινε στον αέρα. Τέλος πάντων, δεν θα έβλαπτε να άφηνα αυτό το υφάκι).

Δεν αποδοκιμάζουμε/ξινίζουμε/αγανακτούμε με το γεγονός ότι σκέφτεται να πάρει μόνο μια σαλάτα. Ούτε κάνουμε αντίστοιχες χειρονομίες. Δεν έχεις βγει για παϊδάκια με τον κολλητό σου. Άσε το κορίτσι να κάνει το κομμάτι του.

Δεν κάνουμε χορευτικές φιγούρες από πανηγύρι στο Αγρίνιο για να φωνάξουμε το σερβιτόρο. Ούτε σφυρίζουμε παιδιά.

Έχουμε όρεξη και γενικά είμαστε ευχάριστοι. (Τουλάχιστον δεν είχα τους αγκώνες στο τραπέζι).

Το στόμιο του μπουκαλιού ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ακουμπάει στο ποτήρι.

Έτσι μπράβο.

Σερβίρουμε σαλάτα στο κορίτσι.

Αυτό δεν το κάνουμε για να μπορέσουμε να φάμε ανενόχλητοι την υπόλοιπη μέσα από το πιάτο.

Η εικόνα του πιάτου σου και ειδικότερα των πέριξ δεν πρέπει να θυμίζει σε τίποτα πεδίο μάχης ή τον Κηφισό μετά από έντονη νεροποντή.

Πολύ καλύτερα.

Δεν επεκτεινόμαστε στο πιάτο του κοριτσιού προτάσσοντας το πιρούνι μας, ακόμη κι αν το τας κεμπάμπ του Αρχοντικού είναι έπος. Όποιος το κάνει, είναι καταδικασμένος να αντιμετωπίσει εκφράσεις αηδίας και αποτροπιασμού όπως αυτή της Νίκης από κάτω.

Τέλεια ιδέα να τσεκάρεις τώρα τα inbox σου στο Facebook. Δεν βαριέται καθόλου το κορίτσι. Πρέπει να νιώθει φοβερά ξεχωριστό.

Μην ερωτοτροπείτε με τα πόδια κάτω από το τραπέζι. Γενικά μην ερωτοτροπείτε στο εστιατόριο, κάποιοι τρώνε.

Καλό θα ήταν να προσέχεις το κορίτσι όταν μιλάει και να μην χαζεύεις το κορίτσι από το διπλανό τραπέζι.

"Άαα, μίλησε μου για το Δίκαιο του Διαστήματος με το οποίο ασχολείσαι, Νίκη (σ.σ. όντως). Έχω να νιώσω τόσο χαζός από τότε που πήγα στη Θεσσαλονίκη να δω τον Άρη και το Αλεξάνδρειο ήταν κλειστό λόγω τιμωρίας"

Στο τέλος δεν την αφήνουμε να πληρώσει. Ούτε στο πρώτο ούτε στο τελευταίο ραντεβού.

source:oneman.gr